Trochę historii ...

Początki zabudowy osiedlowej oraz idei spółdzielczości na terenie obecnych zasobów Spółdzielni Mieszkaniowej "Gądów" sięgają początków ubiegłego stulecia.
Wówczas to wobec ogromnego deficytu mieszkaniowego, w celu rozwiązania problemu budownictwa mieszkaniowego utworzono specjalne spółdzielnie mieszkaniowe, które zaczęły zagospodarowywać niezamieszkałe tereny miasta Wrocław. Spółdzielnie mieszkaniowe odegrały wielką rolę we Wrocławiu, w którym wybudowano w latach 1919-28 ok. 13.300 mieszkań spółdzielczych. Spółdzielnie: Siedlungsgesellschaft Breslau A.G. (Towarzystwo Osiedlowe Wrocław) oraz spółdzielnia osiedlowa Schlesische Heimstätte, dzięki dofinansowaniu przez władze miasta wzniosły w latach 1919-1927 na obszarze: między dzisiejszą ul. Legnicką , ul. Bystrzycką, ul. Małopanewską i ul.Na Ostatnim Groszu, osiedle Popowice (Popelwitz Siedlung).


Osiedle zostało zrealizowane wg. projektu architekta Theo Effenberga jako nowoczesne założenie urbanistyczne o modernistycznej architekturze. Z uwagi na kompozycję planu, charakter zabudowy i sposób rozwiązania przestrzeni zielonych osiedle to należało do grupy "osiedli ogrodowych", które nawiązywały do tradycji angielskich przedmieść ogrodowych.
Na powierzchni 47 ha zbudowano 1,8 tys. mieszkań przeznaczonych dla 8 tys. mieszkańców.
Zabudowa osiedla była stopniowana od pięcio- i czterokondygnacyjnych domów wielorodzinnych typu miejskiego, tworzących parawan od strony głównej ulicy dojazdowej, obniżając się stopniowo w głąb osiedla do niskich dwukondygnacyjnych, prostych domów z wysokimi dachami. Domy te (dwu-, cztero- i ośmiorodzinne, usytuowane wzdłuż dość szerokich traktów zawierały mieszkania dwu- i trzypokojowe o powierzchni 50-90 m2 . W centrum osiedla, przy dzisiejszej ul. Kłodnickiej, znajdował się duży prostokątny skwer, na którego obu końcach były szkoła podstawowa oraz katolicki kościół św. Jadwigi.
Osiedle to zostało całkowicie zniszczone w czasie oblężenia Festung Breslau.

Opracowała Monika Czapla

Źródła:
1. Wrocławskie Osiedla Mieszkaniowe ( 1872 - 1939), Wanda Kononowicz,
Breslauer Wohnsiedlungen 1872 - 1939, [w:] Architektura Wrocławia - wystawa zorganizowana
przez Muzeum Architektury we Wrocławiu , I ekspozycja Düsseldorf , maj 2001.
2. Rafał Eysymont, Thomas Urban: Breslau im Luftbild der Zwischenkriegszeit. Wrocław: Via Nova,
2008. ISBN 978-83-60544-27-3. s.67.

Rysunek 1: Szkic sytuacyjny Osiedla Pöpelwitz wg. projektu architekta Theo Effenberga

historia

Spółdzielnia Mieszkaniowa "Gądów"

Dzisiejsze osiedle bloków mieszkalnych powstało w latach 70-tych ubiegłego stulecia. Początkowo administrowane było przez S.M. "Piast", z której w roku 1996 wydzieliła się Spółdzielnia Mieszkaniowa "Gądów" przejmując zasoby mieszkaniowe znajdujące się na osiedlu Gądów.
Początki działalności były trudne. Lata dziewięćdziesiąte były okresem intensywnych przeobrażeń społeczno-gospodarczych, które spowodowały zmianę traktowania budownictwa mieszkaniowego w polityce gospodarczej państwa - mieszkanie stało się towarem, dostawcy mediów zaprzestali finansowania infrastruktury technicznej, nastąpił wzrost kredytów bankowych. Sukcesywne wycofywanie się państwa z dotowania spółdzielczości mieszkaniowej, spowodowało, iż bieżącą działalność eksploatacyjną i remontową trzeba było finansować z własnych funduszy. Skutkowało to więc wzrostem opłat za mieszkania, co przy ówczesnym zubożeniu społeczeństwa generowało duże zaległości czynszowe.
W tym najtrudniejszym dla spółdzielczości mieszkaniowej okresie, powstała z wydzielenia
Spółdzielni Mieszkaniowej "Piast" - Spółdzielnia Mieszkaniowa "Gądów" i rozpoczęła swoją działalność statutową.
Do najważniejszych zadań Spółdzielni należało wówczas:

wykonanie robót z zakresu usuwania wad technologicznych (aby nie dopuścić do degradacji budynków niektóre remonty trzeba był wykonać natychmiast),
redukcja zadłużeń wobec dostawców mediów i banków,
zmniejszenie poważnych zadłużeń czynszowych lokatorów.
Zaczęły się lata powolnej stabilizacji i naprawianie dotychczasowych zaniedbań.
Dzięki wprowadzeniu programów naprawczych: redukcji kosztów, programów oszczędnościo-wych udało się rozwiązać ekonomiczno-finansowe problemy.
Od 1997 roku rozpoczęto realizację przyjętego programu termomodernizacji jako sposobu na uzyskanie oszczędności energii cieplnej poprzez ocieplenie ścian zewnętrznych budynków, zainstalowanie zaworów termostatycznych na grzejnikach oraz zaworów regulacyjnych podpionowych na instalacjach centralnego ogrzewania. Wymieniono drzwi wejściowe oraz okna na klatkach schodowych zapewniając w ten sposób zmniejszenie ubytków ciepła z budynków. Wymieniono również instalacje elektryczne (WLZ) oraz piony i poziomy instalacji ciepłej i zimnej wody, ponadto zabezpieczono papą termozgrzewalną dachy budynków.
Powyższe prace remontowe wykonano we wszystkich budynkach Spółdzielni.
W dalszym ciągu celem Spółdzielni jest podnoszenie wartości techniczno-estetycznej budynków i terenów oraz dbanie o lepszy komfort zamieszkiwania jej mieszkańców.
Niewątpliwym atutem osiedla jest bardzo dobre połączenie komunikacyjne dzięki obwodnicy śródmiejskiej Wrocławia, duża ilość terenów zielonych oraz bliskie otoczenie parku zachodniego. Ponadto znajdują się tu również szkoła podstawowa i średnia oraz przedszkola i żłobek.
Przy Spółdzielni działa już od lat Klub Seniora.